آماده شدن برای ماه رمضان
معمولا برای انجام هر کاری، نیاز به آمادگی داریم. مثلا برای ورزش کردن، برای کنکور دادن، یا روزه گرفتن… این آمادگی برای این است تا در هنگام ادای تکلیف، قوی باشیم و میدان را خالی نکنیم. آماده شدن برای ماه رمضان می تواند از دو بعد صورت بگیرد. یکی از بعد جسمی و بدنی. دیگری از لحاظ روحی و روانی. در برنامه گذشته رادیو بدن با معرفی محصول دانلودی اصول تغذیه در ماه مبارک رمضان ، در مورد مدیریت بدن برای آمادگی جسمی در ماه رمضان گفتگو کردیم. که پیشنهاد می کنم حتما برای آمادگی جسمی بیشتر، آن را گوش دهید. اما در این مقاله قصد داریم به آمادگی به لحاظ روحی در ضیافت الهی ماه مبارک رمضان صحبت کنیم.
هدف روزه داری در ماه مبارک رمضان
اساسی ترین هدفی را که می توان از روزه گرفتن در ماه خدا دنبال کرد، حال دل خوب است. همان طور که همه می دانیم، این ماه، ماه خداست. ما اگر به خدا نزدیک شویم، حال و احوال روحی مان دلنشین خواهد بود. چرا که هر مشکل روحی که داریم بخاطر دروی و فاصله گرفتن از منبع انرژی یا همان خداست.
در واقع، باید این موضوع را درک کنیم تا مقرب نشویم، نمی توانیم ارتباط برقرار سازیم. همین اتصال به خداوند است که به ما باور می دهد. باوری که ارزش فکری می آورد. می فهمی تا ارتباط با خالق نداشته باشی، خلاقیت هم نداری! پس چیزیکه باید به دنبالش باشیم این است که حواس مان باشد تا از خدا فاصله نگیریم. چون در آن صورت فکر مان خوب کار نمی کند.
پیش نیاز حال دل خوب
برای ارتباط با خداوند نیاز داریم تا جسم مان را پاکسازی کنیم. چون که همانطور که بارها در بحث کاهش وزن با بدن آگاهی تاکید کردیم، با پاکییزه کردن جسم، خودآگاه می شویم. این خودآگاهی به ما ارتباط جسم و ذهن را می دهد. در دنیای امروز که پر از استرس است هر لحظه سموم زیادی در بدن تولید می شود. در کنار آن، استفاده از مواد غذایی مختلف که هیچ گونه آگاهی در مورد خواص یا مضرات آن نداریم، به این مسئله دامن می زند.
پاکسازی جسم
روزه گرفتن یکی از راه های پاکسازی برای بدن است. البته روزه داری که، اصول تغذیه آن در هنگام افطاری و سحری رعایت شود. کم کم اثرات این روزه داری در شش روز اول مشاهده می شود. بعد از آن احساس خوب شروع به نمایان شدن می کند. چرا که هم از درون و هم از بیرون، پاکییزه شدید. مطمئنا در طول این مدت با گفتن ذکر در عبادت های مان، ارتباط با خدا را بیشتر حفظ کرده ایم. این جاست که انگار در سطح دیگری از نظام آفرینش قرار گرفته ایم. گویی چشم و دل دیگری یافته ایم. این یک حال از خود بی خود شدن است. یا به قولی قدرت توکل کردن است. حالی است همراه با شکر گزاری کردن.
شیرینی از خود بی خود شدن
از خود “بی خود” شدن یعنی رسیدن به “بی منی” . منیّت یک سنگینی خاصی دارد که روح انسان را انگار به زمین می چسباند. در حالیکه وقتی از خود “بی خود” می شوی، واقعا سبک بال میشوی. مثل اینکه در آسمان سیر می کنی. این سبک بالی حاصل شیرینی نزدیک شدن به خداست. طوری که آدم احساس می کند دارد آن را با یک اراده خاص انجام می دهد. و بر جاذبه زمین غلبه می کند و بالا می رود.
قدرت فوق العاده ناشی از بی خود شدن
به قول حضرت مولانا : باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی . یه وقت هایی انسان با بلا از خود “بی خود” می شود و یه وقت هایی با معرفت. در هر صورت در حالت بی خود شدن، قدرت آدم خیلی زیاد می شود. این حالت این قدر فوق العاده است که انسان قشنگ حس می کند قوی می شود! مثلا قدرت ذهنش بسیار بالا می رود. اوج این قدرت از اوج تقرب به خدا حاصل می شود. ماه رمضان فرصتی برای تقرب است. این تقرب را باید حس کرد. چون یک مزه ویژه ایجاد می کند. باید طعم آن را چشید. خیلی از آدم ها وقتی نزدیک زیارتگاه ها می شوند، حس شان عوض می شود! حالا ببینید اگر به خدا نزدیک شویم چه حس و حالی داریم!!
فرصت مقرب شدن در ماه رمضان
باید مقرب شدن را تجربه کنیم و آثار آن را در جسم و روح خود ببینیم. ماه مبارک رمضان فرصت تجربه کردنٍ مقرب شدن، بیشتر از زمان های دیگر است. زندگی کردن در فضای نزدیک بودن به پروردگار عالم، یک زندگی دیگر است. مثلا این که ما روز مان را از سحر با نیت قربه الی الله آغاز می کنیم، نشان دهنده، بیشتر نزدیک شدن ما در این ایام به خداوند است. یا این که نمازهای مان را با حال خوب تری می خوانیم. یا این که سحرها، با وجودی که خواب مان می آید، ولی بیدار می شویم که قبل از اذان طعام کرده باشیم. انگاری همان نیت قربه الی الله را که فقط موقع نمازهایمان داشتیم، حالا برای تمام کارهایمان داریم.
به قول دوستی:
خدا یه جورایی، اجباری هم که شده، یک تجربه ای را به تو می چشاند. مثلا همین که در ماه رمضان می گویند خواب روزه دار عبادت است هم، انگار حکایت از نزدیکی به خداوند، حتی در زمانی که خواب هستی، دارد. در حالیکه خارج از ماه رمضان اگر زیادی بخوابی، حس خوبی نداری! وقتی ازخواب بیدار میشوی، کسل هستی. شاید حس می کنی در این زمان از خدا دور شده ای!!
شادی درونی با احترام گذاشتن
انسان بعد از هر پیروزی شاد می شود. در ماه رمضان فرصت لذت بردن از شادی زیاد است. البته جنس این شادی، با طنز و جوک فرق می کند. چون منشاء این شادی، حرمت نگه داشتن است که بعد از پیروزی همراه با غرور و افتخار ایجاد می شود. مثلا اگر کسی در ایام روزه داری ماه مبارک رمضان، با شما مجادله کند و شما با وجود اینکه میتوانی جوابش را بدهی، ولی یک لحظه پیش خودت میگویی: چون روزه هستم و ماه رمضان هست، جوابش را نمی دهم. همین احترام گذاشتن و کنترل کردن کردن خودت، حس موفقیت و برنده شدن می دهد. به طبع بعد از هر پیروزی، شادی زینت بخش آن خواهد بود. مخصوصا اگر این برد بواسطه حرمت نگه داشتن بخاطر خدا و نزدیک شدن به او باشد.
کلام آخر
پس این فرصت را غنیمت بشماریم و با آماده شدن برای ماه رمضان، بیشترین استفاده را از این فرصت بکنیم. از خدا بخواهیم تا توفیق روزه ای را که رفتار مان صحیح، اخلاق مان نیکو و دل های ما پاک تر از گذشته کندف به ما عنایت فرماید. بنابراین با هدف قرار دادن، جنبه های روحی روانی روزه داری، تلاش کنیم تا ارتباط ذهن و جسم را برقرار کنیم تا به آرامش کاملی برسیم. این آرامش می تواند ذخیره دیگر ایام سال شود. سالم و تندرست باشید
منبع مدیریت استراتژیک بدن
بسيار عالي بود استاد
من با توصيه شما شروع به ذكر زياد ميكنم
انشاء الله به تقرب بيشتري دست پيدا كنم ?
دورود بر شما
رها جان، ان شاء الله که در این ماه مقرب درگاه الهی باشید و دعاگوی همه دوستان عزیز