لاغری و شکلات
لاغری و شکلات _ اگر به شما بگویند خوشمزه ترین تنقلات دنیا را انتخاب کنید، قطعا شکلات یکی از آنها خواهد بود. یه وقتایی فقط هوس می کنید شکلات بخورید. یه وقتایی هم چون احساس می کنید، خسته هستید، و اعصاب تون بهم ریخته است. یا شاید، همه این بهانه ها، با هم باشد.
علت خوردن شکلات
در این جور مواقع است که می روید سراغ بسته شکلات و ته آن را در می آورید. بعد هم احتمالا احساس عذاب وجدان، طعم شیرین و لذت بخش آن را، در کام تان تلخ می کند. به خودتون می گویید: آخه چرا اینقدر شکلات خوردم! چاق می شوم. مریض می شوم و…
اما دفعه بعد که باز هم شکلات می بینید، بی خیال عذاب وجدان لاغری با شکلات شده و باز هم می خورید. واقعیت این است که شما هم مثل اکثریت مردم دنیا نمی توانید در برابر این خوراکی مقاومت کنید.
اعتیاد به شکلات
خوردن شکلات عملا فرقی با اعتیاد ندارد. شکلات این قدر خوشمزه است که به راحتی نمی توان از آن گذشت. آدم های زیادی هستند که، به محض این که چشم شان به شکلات می افتد، تا آن را نخورند خیال شان راحت نمی شود.
شما چطور؟! اصلا شکلات را کجا نگه می دارید؟ درکابینت آشپزخانه؟ در یخچال؟ یا شاید هم در کشوی میزتان. تا هر موقع هوس کردید بتوانید به سراغش بروید. احتمالا برای شما هم پیش آمده، که مثلا رفته اید سر یخچال تا آب بخورید و بعد چشم تان به شکلات ها افتاده، یا در حال مرتب کردن کمد بوده اید که شکلات از آن ته به شما چشمک زده؛ و خب چه کارِ دیگری، جز خوردن این شکلات می توانیست بکنید.
خوردن عامل لذت
در واقع، مقاومت در برابر خوردنِ آن چیزی که می بینیم، کار خیلی سختیه. متخصصین تغذیه اعتقاد دارند: وقتی ماده ایی غذایی، جلوی شما قرار می گیرد، برای خوردن آن تمام سیستم عصبی به شما فشار می آورند.
در حقیقت، مغز ما طوری برنامه ریزی شده که، خوراکی هایی را که جلوی چشم مان قرار گرفته است، را بخواهد. در مورد مواد غذایی شیرین و چرب، مثل شکلات هم، که دیگر تکلیف کاملا مشخص است.
نکته جالب و البته شوکه کننده موضوع اینکه، محققین اخیرا متوجه شده اند، اگر آن چیزی را که مغزتان واقعا دوست دارد، برایش مهیا کنید، ذهن دچار تغییر می شود.
دلیل تغییر ذهن
همان طور که می دانید، شکر و چربی به طور طبیعی با هم ترکیب نمی شوند. از طرف دیگه، هر چه مواد غذایی، بیشتر فرآوری شده باشد، طعم های مورد علاقه ما مثل شیرینی، یا چربی براحتی با هم ترکیب می شوند.
در حالیکه مواد غذایی طبیعی، مثل میوه ها، که حاوی قند هستند، ولی چربی ندارند؛ و گوشت ها که چرب هستند، اما شیرینی ندارد، به آسانی نمی توانند با هم ترکیب شوند.
در عوض، غذاهای فرآوری شده، هر سه طعم اصلی، یعنی شور و شیرین و چرب را، به اضافه کافئین و طیف وسیعی از طعم دهنده های شیمیایی را، با هم به شما عرضه می کنند. این ترکیبات، واکنش مغز را تشدید کرده و باعث هوس و ولع می شود.
نقطه خوشی مغز
بنظر می آید، غذاهایی که حاوی این سه مزه باشند، نقطه خاصی را در مغز فعال کرده و حس لذت کسب شده از هر لقمه غذا را افزایش می دهند و باعث می شوند که ولع ما برای خوردن این غذاها افزایش یابد.
محققان علم تغذیه می گویند، اغلب ما چیزی تحت عنوان «نقطه خوشی» داریم که، در واقع بیشترین لذتی است که از خوردن شکر، چربی و نمک در بدن ایجاد می شود.
به گفته متخصصان تغذیه، این امکان وجود دارد که مواد غذایی با این طعم ها و مزه ها، از جمله شکلات هم بتواند برای انسان مثل مواد مخدر اعتیاد آور باشد. منتها هیچ وقت کسی به این دید به یک ماده غذایی نگاه نمی کند.
لاغری و شکلات
همان طور که مصرف مواد مخدر می تواند باعث تمایل به مصرف مجدد شود، خوردن بیش از اندازه مواد غذایی فرآوری شده هم می تواند چنان نقطه خوشی را تحت تاثیر قرار دهد، که شما دچار سندرم محرومیت از شکر، نمک و چربی شوید.
درست مشابه آن اتفاقی که برای معتادان درصورت نرسیدن مواد مخدر روی می دهد. این وضعیت می تواند باعث تاثیر ثانویه غذا شود. یعنی شما از حالت طبیعی هم گرسنه تر شوید.
دکتر اسکلی کاف، متخصص تغذیه مشهور انگلیسی می گوید: سه یا چهار روز زمان لازم است تا بدن، تاثیر قدرتمند شکر را فراموش کند. یعنی اگر روز شنبه یک کیک شکلاتی خوردید، مطمئن باشید که تا روز سه شنبه ولع خوردن مجدد آن را خواهید داشت.
شکلات مغز
گذشته از این ها، شکر، نمک و چربی مورد استفاده در غذاهای فرآوری شده، بسیار شیرین تر از نوع طبیعی آن هاست. توجه داشته باشید که شکر های با فرآوری بالا، خیلی سریع تر از قند موجود در غذاهای طبیعی، وارد جریان خون می شوند.
در نتیجه، سطح اندورفین مغز بخاطر این مواد غذایی به شدت بالا رفته و بلافاصله حس و حال خوبی در ما ایجاد می کند. اما دوام این احساس خیلی کوتاه است و ما را وادار می کند تا برای طولانی تر شدن این حس خوشایند، بیشتر بخوریم. لاغری و شکلات
مثال:
اجازه بدهید برای فهم این مطلب، یک مثال بزنیم. بد نیست بدانید، یک موز بزرگ، به اندازه همان یک پیراشکی شکلاتی، (حدود ۱۷ گرم) شکر دارد. در ادامه به نظر دکتر گرهارد استناد می کنیم که: شما ممکن است بتوانید بدون مشکل، و پشت سر هم چند عدد پیراشکی شکلاتی بخورید، اما غیرممکن است بتوانید چند عدد موز را هم زمان بخورید.
نتیجه واکنشات مغز
سوال اینجاست که اصلا چرا ما چنین غذاهایی را دوست داریم؟ مثلا همین علاقه به شکلات از کجا می آید؟ چرا به جای شکلات عاشق هویج نیستیم؟! روان شناسان معتقدند، این علاقه به غذاهای خوشمزه و پر کالری شاید ریشه در علائق انسان های نخستین را داشته باشد.
از طرف دیگر، معمولا خوردن غذاهای طبیعی سخت تر است. مثلا اگر بخواهید هویج بخورید باید مدتی آن را بجوید تا بتوانید آن را ببلعیید. اما این قضیه در مورد بسیاری از اسنک ها و فست فودها صدق نمی کند.
کلام آخر لاغری و شکلات
همانطور که حتما خودتان هم به احتمال زیاد، تجربه کرده اید، خوردن شکلات، فست فودها و غذاهای فرآوری شده خیلی راحته، و لازم نیست آن ها را زیاد بجویم؛ حتی می توان بدون مشکل آن ها را بلعید!
تحقیقات نشان داده، بدن ما غذاهای ناسالم را خیلی سریع تر از غذاهای سالم و طبیعی هضم می کند. چرا که مقدار فیبر و پروتئین غذاهای فرآوری شده، بسیار پایین و برعکس، مقدار شکر و چربی شان بالاست. لاغری با شکلات توصیه دارد، به جای خوردن شکلات شیرین، شکلات تلخ با درصد بالای هشتاد درصد بخورید. چون فورا احساس ولع شما را از بین می برد. سالم و تندرست باشید
منبع مدیریت استراتژیک بدن
